Posted on

Tροπάρια Μεγάλης Δευτέρας

Ὁ τῇ ψυχῆς ῥαθυμίᾳ νυστάξας,
οὐ κέκτημαι Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τὴν ἐξ ἀρετῶν,
καὶ νεάνισιν ὡμοιώθην μωραῖς, ἐν καιρῷ τῆς ἐργασίας ῥεμβόμενος,
τὰ σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν σου, μὴ κλείσῃς μοι Δέσποτα,
ἀλλ’ ἐκτινάξας μου τὸν ζοφερὸν ὕπνον ἐξανάστησον,
καὶ ταῖς φρονίμοις συνεισάγαγε Παρθένοις,
εἰς νυμφῶνα τὸν σόν, ὅπου ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων,
καὶ βοώντων ἀπαύστως· Κύριε δόξα σοι.

Φθάσαντες πιστοί, τὸ σωτήριον Πάθος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, τὴν ἄφατον αὐτοῦ μακροθυμίαν δοξάσωμεν, ὅπως τῇ αὐτοῦ εὐσπλαγχνίᾳ, συνεγείρῃ καὶ ἡμᾶς, νεκρωθέντας τῇ ἁμαρτίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.

Κύριε, ἐρχόμενος πρὸς τὸ Πάθος, τοὺς ἰδίους στηρίζων Μαθητὰς ἔλεγες, κατ΄ ἰδίαν παραλαβὼν αὐτούς. Πῶς τῶν ῥημάτων μου ἀμνημονεῖτε, ὧν πάλαι εἶπον ὑμῖν, ὅτι Προφήτην πάντα οὐ γέγραπται εἰ μὴ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἀποκτανθῆναι; Νῦν οὖν καιρὸς ἐφέστηκεν, ὃν εἶπον ὑμῖν· ἰδοὺ γὰρ παραδίδομαι, ἁμαρτωλῶν χερσὶν ἐμπαιχθῆναι, οἳ καὶ σταυρῷ με προσπήξαντες, ταφῇ παραδόντες, ἐβδελυγμένον λογιοῦνται ὡς νεκρόν· ὅμως θαρσεῖτε· τριήμερος γὰρ ἐγείρομαι εἰς ἀγαλλίασιν πιστῶν καὶ ζωήν τὴν αἰώνιον.

Posted on

Ύμνος

Με αξιοζήλευτη γλαφυρότητα και ασύγκριτη εκφραστικότητα και ποιητικότητα αποδίδει ο υμνωδός το θαύμα της γεννήσεως του Χριστού. Στην ακολουθία του Όρθρου, το  γνωστό κάθισμα «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός…» μας παρακινεί και μας  προτρέπει  να δούμε και να συλλάβουμε το γεγονός ότι ο Χριστός γεννήθηκε ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους, μέσα σε μια σπηλιά, μέσα στο παχνί με τα ζώα. Με άλλα λόγια, μας καλεί να εννοήσουμε ότι η βασιλεία η αιώνια, η άφθαρτη, η βασιλεία του Χριστού, η βασιλεία της αγάπης ιδρύθηκε με την Αγία Γέννηση του Κυρίου μέσα στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ. Τροπάριο  υψηλής θεολογικής και ποιητικής αξίας, αλλά και υπέροχο μουσικό μέλος, που η χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» αποδίδει μοναδικά, με πλήρη αρμονία μέλους και ισοκρατήματος.

ΚΑΘΙΣΜΑ ΟΡΘΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ – Ήχος Δ΄ ΝΕΝΑΝΩ

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΑΤΡΩΝ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΥΜΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΩΔΙΑ «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ CD ΤΗΣ (ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ «ΛΥΧΝΟΣ», 2011).

Χειρόγραφο – Παρτιτούρα

deyte-idwmen-pistoi

 

Posted on

ύμνος

Επισφραγίζοντας την συμμετοχή του στα επετειακά (100 χρόνια) ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΕΙΑ 2008, ο Βυζαντινός χορός   «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» παρουσιάζει τον ύμνο του ασπασμού και της ομολογίας της αγάπης προς τον Ύψιστο, «ΑΓΑΠΗΣΩ ΣΕ ΚΥΡΙΕ Η ΙΣΧΥΣ ΜΟΥ», τονισμένο στον  πλάγιο του Α΄ ήχο από τους Αγιορείτες πατέρες της ιεράς μονής Σίμωνος Πέτρας, ο οποίος συνοδεύεται από μικρό κράτημα στον ίδιο ήχο, με κορυφαία απόδοση από την χορωδία.  Τον υπέροχο αυτόν ύμνο της Αγίας αναφοράς, ψάλλει ο χορός αρχίζοντας την απόδοση με χαμηλές μουσικές γραμμές, κορυφώνοντας το άκουσμα προς το μέσον του μουσικού κειμένου και καταλήγοντας ήρεμα και κατανυκτικά, αποδίδει ιδανικά την μουσική φράση «καταφυγή μου και ρύστης μου». Απόλυτα επιτυχής η απόδοση της έννοιας του λόγου μέσω της Βυζαντινής μουσικής, αλλά και η ιδιαιτερότητα του μέλους από την χορωδία, με ύψιστη μουσική κορύφωση στο κράτημα.

ΑΓΑΠΗΣΩ ΣΕ – ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄ – ΜΕΛΟΣ ΠΑΤΕΡΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ – ΜΕΤΑ ΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ
ΜΟΝΩΔΙΑ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

Χειρόγραφο – παρτιτούρα

agaphsw-sekrathma

Posted on

ύμνος

Το επιβλητικό δοξαστικό των Αίνων της εορτής του Πολιούχου των Πατρών Αγίου Ανδρέου, αποδίδει σε πανηγυρικό τόνο και με ύφος επικό, σε ήχο Πλ. Δ΄, ο Βυζαντινός μας χορός. Ύμνος για τον κήρυκα της πίστης του Χριστού, για τον Πρωτόκλητο Απόστολο που διέδωσε την διδασκαλία του Κυρίου μας σε όλη την Οικουμένη και μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο, αγιάζοντας τα χώματα της πόλης μας.  Προστάτης, πρεσβευτής προς τον Θεόν, ευλογία για την πόλη της  Πάτρας, στήριγμα και οδηγός όλων των πιστών.

ΤΟΝ ΚΗΡΥΚΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ – ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ – ΗΧΟΣ ΠΛ. Δ΄

Χειρόγραφα – παρτιτούρες:

ton-khryka-01 ton-khryka-02

Posted on

ύμνος

Στο τελευταίο μέρος του Όρθρου της μεγάλης εορτής του Αγίου Ανδρέου, πριν την δοξολογία, ψάλλονται οι Αίνοι, μέλη από τους τελευταίους ψαλμούς του Δαβίδ. Είναι μουσικά κομμάτια  προς «δόξαν Θεού»,  που ξεκινούν  με τη λέξη «αινείτε», η οποία  ακολουθείται από στίχους  υμνολογίας του Δημιουργού. Εν συνεχεία ψάλλονται τα στιχηρά των Αίνων, τροπάρια αναφερόμενα στην εορτή της ημέρας. Από την ακολουθία της εορτής του Αγίου Ανδρέου, ο χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» αποδίδει εξαισίως το στιχηρόν των Αίνων «Η ΤΩΝ ΠΑΤΡΕΩΝ ΣΕ ΠΟΛΙΣ», σε ήχο Α΄ και μέλος στιχηραρικόν, αναφερόμενο στον λόγο που η πόλη των Πατρών και οι κάτοικοί της τιμούν την μνήμη και την θυσία του Πρωτοκλήτου μαθητή του Κυρίου μας.

ΠΑΣΑ ΠΝΟΗ – Η ΤΩΝ ΠΑΤΡΕΩΝ ΣΕ ΠΟΛΙΣ – ΜΕΛΟΣ ΣΤΙΧΗΡΑΡΙΚΟΝ – ΗΧΟΣ  Α΄ – Πρωτοκλήτεια 2008

Posted on

Ύμνος

Με εξαίρετο τρόπο αποδίδει ο Βυζαντινός χορός της Αποστολικής πόλεως των Πατρών, το κάθισμα αυτό του  Όρθρου της μεγάλης εορτής του Αποστόλου Ανδρέου. Ύμνος θαυμάσιος ο συγκεκριμένος, αναφέρεται στον Πρωτόκλητο Απόστολο, την ιδιαιτερότητά του ανάμεσα στους μαθητές του Χριστού, την ξεχωριστή προσφορά του στην Χριστιανική Εκκλησία, την σταυρική του θυσία και την παράκληση των Πατρινών  για την μεσιτεία του προς τον Θεό και την προστασία όλων των πιστών.

Ως Πρωτόκλητον Πάντες – Ήχος Πλ. Δ΄ – Κάθισμα Όρθρου – Πρωτοκλήτεια 2008

Χειρόγραφο – παρτιτούρα:

ton-khryka-03