Ύμνος

Μέλος αξιοπρόσεκτο, ποίημα φλογερό, μοναδική υμνωδία, με μουσική ποιότητα ασύγκριτη και μουσική εκρηκτικότητα αξεπέραστη αποτελεί ο Κατανυκτικός ύμνος της ακολουθίας των Αγίων Παθών, «Ήδη βάπτεται κάλαμος».  Μουσική κορύφωση της ακολουθίας των αποστίχων της Μ. Πέμπτης, σε ήχο πλ. Δ΄, είναι επιλογή όλων των εκλεκτών χορωδιακών σχημάτων, περιγράφοντας γλαφυρά και παραστατικά την άδικη απόφαση «κριτών αδίκων», της σταύρωσης του Χριστού.
Θαυμάσια είναι και η ερμηνεία του ιδιαίτερου αυτού ύμνου της ακολουθίας των Αγίων Παθών από τον Βυζαντινό  Χορό «Θεόδωρος Φωκαεύς», στην συναυλία του στον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Χαροκόπου Καλλιθέας (3/04/2011), σε επίσημη εκδήλωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, σύμφωνη προς το Πατριαρχικό ύφος, με τρόπο κατανυκτικό και συνάμα μεγαλοπρεπή, με την μελωδικότητα και την ορθή απόδοση των χορωδών να οδηγούν το ακροατήριο σε ψυχική ανάταση και αγαλλίαση.

Χειρόγραφα

hdh-baptetai-kalamos-02 hdh-baptetai-kalamos-01

Ύμνος


Την Μεγάλη Πέμπτη στην Ακολουθία των Παθών, στην κορύφωση της Μ. Εβδομάδας, ψάλλονται τα Αντίφωνα του πλ. Τετάρτου και πλ. Δευτέρου, μέλη κατανυκτικά και συνάμα επιβλητικά, αναφερόμενα στην προδοσία του Κυρίου από τον Ιούδα, στην σύλληψη του από τους Εβραίους, που πριν λίγες μέρες ζητωκραύγαζαν για την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ και τον ονόμαζαν βασιλιά τους και την κατάληξή του στον άδικο σταυρικό θάνατο. Τα θαυμάσια αυτά μουσικά κομμάτια, αποδίδει ο χορός «Θεόδωρος Φωκαεύς» σύμφωνα με το αυθεντικό, γνήσιο, παραδοσιακό Εκκλησιαστικό ύφος, με τις σωστές τονικές εναλλαγές και τα αρμονικά, ορθά διαστήματα, με τρόπο ζωηρό, ενθουσιώδη και επικό συνάμα, από την συναυλία του στον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Χαροκόπου Καλλιθέας (3/04/2011), σε επίσημη εκδήλωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Χειρόγραφα

antifwna-m-pempth-01 antifwna-m-pempth-02 antifwna-m-pempth-03

Ύμνος

Το τροπάριο «ΟΤΕ ΟΙ ΕΝΔΟΞΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ» από την χορωδία Σύλλογος Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, υπό τη διεύθυνση του Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Δημοσθένη Παϊκόπουλου.

«Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας, ἐσκοτίζετο· καί ἀνόμοις κριταῖς σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε, χρημάτων ἐραστά, τόν διά ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν τήν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περί πάντας ἀγαθός, Κύριε, δόξα σοι». (ήχος πλ. δ’)

Ύμνος

Το τροπάριο της Κασσιανής, εκτελεσμένο άψογα από τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Θρασύβουλο Στανίτσα.

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,
τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,
ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.
Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,
ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,
ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ·
κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,
ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.
Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,
ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις·
ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν,
κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους
τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;
Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα
και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου
κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη
και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,
εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου,
εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,
και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου·
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό,
τ’ άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο,
ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος

Ύμνος

Μοναδικό τροπάριο, το αυτόμελο Εξαποστειλάριον της Ακολουθίας του Νυμφίου της Μεγάλης Δευτέρας, «τον Νυμφώνα Σου βλέπω» σε ήχο Γ΄. Αναφέρεται με γλαφυρό τρόπο και πάλι ο μελωδός στην αγωνία της ψυχής για την λύτρωσή της και στην ανθρώπινη ανεπάρκεια έναντι της Θείας τελειότητας, επιζητώντας την ουράνια φώτιση, βοήθεια και σωτηρία. Το ανεπανάληπτο αυτό μέλος ψάλλει μονωδιακά ο χοράρχης της  Βυζαντινής χορωδίας «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», Πρωτοψάλτης του Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Πατρών, κ. Χαράλαμπος Θεοτοκάτος απλά, απέριττα, άψογα, μοναδικά, σύμφωνα με το Ιεροψαλτικό Τυπικό, στην συναυλία του χορού με  Ύμνους Τριωδίου και Μεγάλης Εβδομάδος  (31-03-2012) στον Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Πατρών.

Χειρόγραφο

NIMFONAS

Ύμνος

Την Κυριακή των Βαΐων, πριν το  ξεκίνημα της Μ. Εβδομάδας, ψάλλεται στην Εκκλησία μας ο κλασσικός Βυζαντινός ύμνος «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται», με αφορμή την πανηγυρική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα. Στο εξαίσιο αυτό μουσικό μέλος, αλληγορικά ο υμνωδός αναφέρεται στην είσοδο των καθαρών ψυχών στην Βασιλεία των ουρανών και στην εγρήγορση της ψυχής για την πολυπόθητη λύτρωσή της. Τον βυζαντινό ύμνο, μέλος αργόν, αποδίδει ο χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» σύμφωνα με το αυθεντικό Πατριαρχικό ύφος, με τις σωστές χρονικές εναλλαγές, σε πλήρη αρμονία μέλους – ισοκρατήματος, σε ήχο πλ. Δ΄, από την συναυλία του στον Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Χαροκόπου Καλλιθέας (3/04/2011), σε επίσημη εκδήλωση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Χειρόγραφα (παρτιτούρες)