Ύμνος

Το απολυτίκιον της μεγάλης εορτής των Τριών Ιεραρχών, των Οικουμενικών Διδασκάλων και ομότροπων των Αποστόλων κατά τον υμνογράφο, ψάλλει ο Βυζαντινός χορός «Θεόδωρος Φωκαεύς» καθηλώνοντας το σεμνό ακροατήριο, επιζητώντας την θερμή τους πρεσβεία για το Θείον έλεος και την σωτηρία των ψυχών.

ws-twn-apostolwn

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι, καὶ τῆς οἰκουμένης Διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
[Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’]

Ετήσια Εκδήλωση Παραρτήματος Θεολόγων Πατρών
Διακίδειος Σχολή Λαού
Πάτρα, 30 Ιανουαρίου 2013

Ύμνος

Με ποιούς ύμνους να επαινέσει κανείς την μεγάλη Τριάδα των Ιεραρχών; Πώς να αναφερθεί άραγε κανείς στους μέγιστους φωστήρες της Οικουμένης, στους ποταμούς της σοφίας, τους χρυσορρήμονες στη γλώσσα! Έτσι αποκαλεί ο ιερός υμνωδός τους Τρείς Ιεράρχες στο επαινετικό αυτό μέλος της μεγάλης εορτής τους και αποδίδει μουσικά, πιστά ως προς την Βυζαντινή μουσική Παράδοση, ο καταξιωμένος Βυζαντινός χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Ένωση Θεολόγων Πατρών προς τιμήν της εορτής των μεγάλων Αγίων.

(Ἦχος α’)

Τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος, τούς τήν οἰκουμένην ἀκτῖσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιῤῥύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν πᾶσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλεινῷ Ἰωάννη, τῷ τήν γλῶτταν χρυσοῤῥήμονι, πάντες οἱ τῶν λόγων αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐτοί γάρ τῇ Τριάδι, ὑπέρ ὑμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Ετήσια Εκδήλωση Παραρτήματος Θεολόγων Πατρών
Διακίδειος Σχολή Λαού
30 Ιανουαρίου 2013

Χειρόγραφα

tous-treis-megistous-fwsthras

Ύμνος

Απολυτίκιον, Ήχος Πρώτος.
Μέλος αργόν (Ματθαίου Βατοπαιδινού)
Ψάλλει ο Βασίλειος Λιάκος

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα· καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Ύμνος

Απολυτίκιο περιτομής Ιησού Χριστού.

Μορφὴν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες, Θεὸς ὢν κατ’ οὐσίαν, πολυεύσπλαγχνε Κύριε· καὶ Νόμον ἐκπληρῶν, περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως παύσῃς τὰ σκιώδη, καὶ περιέλῃς τὸ κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ σῇ, δόξᾳ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ Λόγε συγκαταβάσει σου. (Ἦχος α’)

Ύμνος

Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου, δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. (Ἦχος α’.)

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός
ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, π. Λάμπρος Κεφαλληνός, Γεώργιος Σάββας, Γρηγόρης Χατζηλυμπέρης, Νικόλαος Καββαδίας, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.