Η πίστη της Εκκλησίας μας είναι θεμελιωμένη στην προσκύνηση της Αγίας Τριάδος. Ο Τρισάγιος Ύμνος, ο συντομότερος Ύμνος του Χριστιανισμού, είναι εκείνος που άκουσε ο προφήτης Ησαΐας να ψάλλουν ακατάπαυστα οι Άγγελοι γύρω από το θρόνο του Θεού. Ο ίδιος ύμνος, ψάλλεται τώρα, σαν ένα τέταρτο Αντίφωνο, πριν από την ανάγνωση των θείων Γραφών: «Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος· ελέησον ημάς». Η ευχή του Τρισάγιου Ύμνου, σύμφωνα με τον γενικό τύπο των ευχών χωρίζεται σε δύο μέρη· στο πρώτο μέρος υμνείται η μεγαλοσύνη του Θεού και στο δεύτερο διατυπώνονται τα αιτήματα της εκκλησιαστικής σύναξης.
Ιστορικά ο ύμνος αυτός γενικεύθηκε όταν, συνεπεία μεγάλων σεισμών που έπληξαν την Βασιλεύουσα και κατόπιν διαταγής του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου του μικρού, ο λαός εξήλθε της Πόλης σε εκτενείς λιτανείες, με συνεχείς επαναλήψεις του ύμνου αυτού, που ικέτευε την προστασία και το έλεος του Θεού. Επίσης, φέρεται να τον έχουν ψάλλει και στους χρόνους που συγκροτήθηκε η Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα, αν και βρέθηκε πως είναι ακόμη αρχαιότερος. Σήμερα ο χριστιανικός αυτός ύμνος επαναλαμβάνεται τρις μετά την πολύ σύντομη δοξολογία, στην αρχή κάθε ακολουθίας, περί το τέλος της μεγάλης Δοξολογίας, καθώς επίσης και λίγο πριν την ανάγνωση του Αποστόλου.
Το εξαίρετο μέλος σε ήχο Γ΄, ψάλλει καταπληκτικά ο 50μελής Βυζαντινός χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στα Πρωτοκλήτεια 2014, υπό την χοραρχία του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, ο οποίος αποδίδει θαυμάσια και την μονωδία «Άγιος Αθάνατος».
Χειρόγραφα – παρτιτούρες
