Στις απαρχές της Μ. Εβδομάδος ψάλλεται στους ιερούς ναούς το γνωστό κάθισμα «Τα Πάθη τα Σεπτά», σε ήχο Β΄, ύμνος αναφερόμενος στην σταυρική θυσία του Θεανθρώπου για την σωτηρία του γένους των ανθρώπων. Στο μέλος επισημαίνεται η αξία των θείων Παθών, η σωστική ημέρα που ανατέλλει για όλο τον κόσμο, καθώς ο Αγαθός Ιησούς Χριστός, που τα σύμπαντα όλα ελέγχει, μαρτυρά επί ξύλου για να σώσει τον αμαρτωλό άνθρωπο. Η καθαρότητα των λεκτικών νοημάτων διαπλέκεται μοναδικά στον ύμνο με την λυρικότητα του μελωδήματος, δημιουργώντας στον Χριστιανό αισθήματα λατρείας προς τον Δημιουργό και ευγνωμοσύνης προς τον Υιό του Θεού.
Τον ύμνο αυτό αποδίδει εξαιρετικά η χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στην συναυλία παρουσίασης του ομώνυμου δίσκου της που μόλις κυκλοφόρησε, τον Μάρτιο του 2012, στον Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Πατρών
Χειρόγραφα – παρτιτούρες
