Οι δύο ύμνοι της Αγίας αναφοράς «Σε υμνούμεν» και «Άξιον εστίν», μέλη προσευχής προς τον Δημιουργό, κομμάτια παρακλητικά και δοξολογικά συνάμα, μελωδήματα ανώτερα, μουσικής τελειότητας, δεν είναι δυνατό να απουσιάζουν από το ρεπερτόριο καμιάς Βυζαντινής χορωδίας και ιδιαίτερα του «Φωκαέως», που έχει καθιερώσει και επιλέγει τους ύμνους αυτούς πάντα να εκτελεί στις διάφορες συναυλίες του. Ιδιαίτερα δε το μουσικό μέλος του μεγάλου Εκκλησιαστικού συνθέτη και Μουσικοδιδασκάλου Μ. Χατζηαθανασίου, σε ήχο πλ. Α΄ Εναρμόνιο, ένα μουσικό ποίημα με μοναδικές τονικές εναλλαγές και αξεπέραστη λυρικότητα, έτσι όπως ψάλλεται στην συναυλία Βυζαντινής Μουσικής με τίτλο «ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ» , στον Ι. Ν. Αγ. Σοφίας Πατρών, από την χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», αποτελεί ένα θαυμάσιο αγγελικό άκουσμα, «προς τέρψιν ώτων ακοώντων». Μια μουσική εκτέλεση αξεπέραστη, που δημιουργεί αισθήματα πανήγυρης στις ανώτερες νότες και αισθήματα κατάνυξης στις κατώτερες, «ανεβάζοντας τους πιστούς εις την άνω Ιερουσαλήμ».
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» ΜΕ ΥΜΝΟΥΣ ΤΡΙΩΔΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ ΜΕΛΗ με τίτλο «ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ» – ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 – Ι. Ν. ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ
Χειρόγραφα – παρτιτούρες