Ύμνος

Η πίστη της Εκκλησίας μας είναι θεμελιωμένη στην προσκύνηση της Αγίας Τριάδος. Ο Τρισάγιος Ύμνος, ο συντομότερος Ύμνος του Χριστιανισμού, είναι εκείνος που άκουσε ο προφήτης Ησαΐας να ψάλλουν ακατάπαυστα οι Άγγελοι γύρω από το θρόνο του Θεού.  Ο ίδιος ύμνος,  ψάλλεται τώρα, σαν ένα τέταρτο Αντίφωνο, πριν από την ανάγνωση των θείων Γραφών: «Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος· ελέησον ημάς». Η ευχή του Τρισάγιου Ύμνου, σύμφωνα με τον γενικό τύπο των ευχών χωρίζεται σε δύο μέρη· στο πρώτο μέρος υμνείται η μεγαλοσύνη του Θεού και στο δεύτερο διατυπώνονται τα αιτήματα της εκκλησιαστικής σύναξης.
Ιστορικά ο ύμνος  αυτός γενικεύθηκε όταν, συνεπεία μεγάλων σεισμών που έπληξαν την Βασιλεύουσα και κατόπιν διαταγής του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου του μικρού, ο λαός εξήλθε της Πόλης σε εκτενείς λιτανείες, με συνεχείς επαναλήψεις του ύμνου αυτού, που ικέτευε την προστασία και το έλεος του Θεού. Επίσης,   φέρεται να τον έχουν ψάλλει και στους χρόνους που συγκροτήθηκε η Οικουμενική Σύνοδος στη Χαλκηδόνα, αν και  βρέθηκε πως  είναι ακόμη αρχαιότερος. Σήμερα ο χριστιανικός αυτός ύμνος επαναλαμβάνεται τρις μετά την πολύ σύντομη δοξολογία, στην αρχή κάθε ακολουθίας, περί το τέλος της μεγάλης Δοξολογίας, καθώς επίσης και λίγο πριν την ανάγνωση του Αποστόλου.
Το εξαίρετο μέλος σε ήχο Γ΄, ψάλλει  καταπληκτικά ο 50μελής Βυζαντινός χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στα Πρωτοκλήτεια 2014, υπό την χοραρχία του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, ο οποίος αποδίδει θαυμάσια και την  μονωδία «Άγιος Αθάνατος».

Χειρόγραφα – παρτιτούρες

trisagios-ymnos-01  trisagios-ymnos-02 trisagios-ymnos-03

Ύμνος

Χερουβικός Ύμνος ή απλώς «Χερουβικόν» στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, είναι ο ύμνος που αναφέρεται στις τάξεις των Αγγέλων και ιδιαίτερα στα Χερουβείμ, ο οποίος ψάλλεται κατά τη Θεία Λειτουργία σε μέλος αργό από το χορό, πριν από την έξοδο των Τιμίων Δώρων. Στη διάρκεια του Χερουβικού, ο ιερέας διαβάζει την σχετική ευχή και την ώρα που θυμιάζει ψάλλει τον 50ό ψαλμό της Μετανοίας.
Τον αγγελικό αυτόν ύμνο, μέλος του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, τονισμένο στον πλάγιο του Α΄ ήχο, παρουσιάζει πολύ επιτυχημένα, με μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή ερμηνεία ο Βυζαντινός χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στην πρόσφατη εκδήλωσή του στα Πρωτοκλήτεια 2014. Ο ύμνος φέρει την σφραγίδα του μεγάλου Δασκάλου και υπέροχου Πρωτοψάλτου, την ποιότητα του εξαίρετου μουσικού και προικισμένου συγγραφέα και την σεμνότητα του μοναδικού αυτού ανθρώπου, «του κυρ-Δημοσθένη της καρδιάς και της ψυχής μας». Ομοίως, η εκτέλεση ακολουθεί επιτυχώς την κατάνυξη και την γλυκύτητα του μελωδήματος στις χαμηλές νότες, ενώ τονίζει θαυμασίως το δοξολογικό και υμνολογικό του ύφος στις μουσικές κορυφώσεις του.

ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΝ – ΗΧΟΣ ΠΛ. Α΄ – ΔΗΜ. ΠΑΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ – ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΕΙΑ 2014 (23-11-2014, ΝΕΟΣ Ι. Ν. ΑΓ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΤΡΩΝ)
Χειρόγραφα – παρτιτούρες

xeroubikon-01 xeroubikon-02 xeroubikon-03

Ύμνος

Εκλογή από τις αργές καταβασίες των Χριστουγέννων, σε ήχο Α΄, μέλη του Άρχοντος Μουσικοδιδασκάλου της Μ. τ. Χ. Ε. κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, αποδίδει εξαίσια η Βυζαντινή χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στην συναυλία της, στα  Πρωτοκλήτεια 2014, που έγινε προς τιμήν του.  Ψάλλονται κατά σειρά η Α΄ Ωδή «Χριστός γεννάται», η Ε΄ Ωδή «Θεός ων ειρήνης» και η ΣΤ΄ Ωδή «Μυστήριον ξένον» μετά του μεγαλοπρεπούς Μεγαλυναρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ο χορός εκτελεί θαυμάσια τις καταβασίες, σύμφωνα προς το γνήσιο Πατριαρχικό ύφος, με αξιοζήλευτη συνοχή και μαθηματική ακρίβεια ως προς τον χρόνο, όπως ο ίδιος ο κ. Παϊκόπουλος επεσήμανε στην ομιλία του,  με πλήρη αρμονία μέλους – ισοκρατήματος, με κατανυκτικό  και ανεπανάληπτο  τρόπο.

Οι  καταβασίες είναι  ύμνοι της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας που ψάλλονται στον Όρθρο. Ονομάζονται καταβασίες εκ του γεγονότος ότι τα παλιά χρόνια, οι ψάλτες κατέβαιναν από τα στασίδια τους και έψαλλαν τους ύμνους αυτούς στο μέσο του Ναού. Η παλαιά αυτή παράδοση  έχει σήμερα εκλείψει. Οι καταβασίες είναι οι ειρμοί των κανόνων των δεσποτικών και θεομητορικών εορτών. Οι καταβασίες διακρίνονται σε δύο είδη από άποψη μέλους, στις  σύντομες, καλούμενες και ειρμολογικές, που διακρίνονται από το μεγάλο και πλούσιο ρυθμικό μέλος τους, και στις  αργές, που χαρακτηρίζονται όμως για το τεχνικότερο μέλος τους. Οι αργές καταβασίες των Χριστουγέννων αναφέρονται στο κοσμοϊστορικό γεγονός της γεννήσεως του Θεανθρώπου και στην τεράστια σημασία του για το ανθρώπινο γένος, τιμώντας ταυτόχρονα και την προσφορά της Θεοτόκου και μητέρας του Χριστού.

ΑΡΓΕΣ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ – ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΕΙΑ 2014 – ΝΕΟΣ Ι. Ν. ΑΓ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΤΡΩΝ – ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ Μ. τ. Χ. Ε. κ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΙΚΟΠΟΥΛΟΥ.

Χειρόγραφα – παρτιτούρες

katabasies-paikopoulou01 katabasies-paikopoulou02 katabasies-paikopoulou03 katabasies-paikopoulou04

Ύμνος

Το τροπάριο «ΟΤΕ ΟΙ ΕΝΔΟΞΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ» από την χορωδία Σύλλογος Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως, υπό τη διεύθυνση του Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Δημοσθένη Παϊκόπουλου.

«Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας, ἐσκοτίζετο· καί ἀνόμοις κριταῖς σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι. Βλέπε, χρημάτων ἐραστά, τόν διά ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν τήν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περί πάντας ἀγαθός, Κύριε, δόξα σοι». (ήχος πλ. δ’)