Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ

«Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ, ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμύητων», ψάλλουμε στην ενάτη ωδή των Εισοδίων της Θεοτόκου και πολλών Θεομητορικών εορτών. Πράγματι το μυστήριο περί του προσώπου και της ζωής της Θεοτόκου αποτελεί βιβλίο «κατεσφραγισμένον σφραγίσιν επτά» για τους αμύητους, τους μη έχοντας την αποκάλυψη, την Θεία Χάρη. Μυστήριο αληθινό και τολμηρό, Θείο και ανθρώπινο· ανέγγιχτο από τον χοϊκό άνθρωπο. Πώς μπορεί κάποιος να νοήσει τα υψηλότερα, τα περί της Θεοτόκου, αφού δεν έχει πείρα ούτε των κατωτέρων; Πώς μπορεί ο άνθρωπος που δεν έχει καθαρισθεί από τα πάθη να ομιλεί με αυθεντία περί θεώσεως;

Στα ευαγγέλια αποσιωπάται η ζωή της Παναγίας Παρθένου και μόνο λίγα μας αποκαλύπτονται. Πολλά όμως άλλα, όπως και την σημασία και έννοια των ευαγγελικών αναφορών, τα διδάσκει το Άγιο Πνεύμα με την Παράδοση της Εκκλησίας μας· τα αποκαλύπτει πολλές φορές η ίδια η Θεοτόκος στους πιστούς δούλους Της, στους Πατέρες της Εκκλησίας. Ο πανάγιος βίος, η αναμαρτησία της Παρθένου, πού έγινε αφορμή για να γίνει Θεοτόκος και Θεομήτωρ εξηγούν αυτήν την ιδιαίτερη θέση Της, πού ομολογούμε ότι έχει μετά τον Θεό και πάνω από τους αγγέλους και τους αγίους. Με την υποστατική ένωση της θείας και ανθρωπινής φύσεως στο πρόσωπο του Χριστού και την δημιουργία της θεανθρωπίνης οικογενείας και κοινωνίας, η Παναγία γίνεται η Μητέρα της καινής κτίσεως. Η Παναγία μας είναι το «μεθόριον μεταξύ κτιστής και ακτίστου φύσεως», η Πάναγνος μητέρα του Χριστού, η «μετά Θεόν θεός, η τα δευτερεία της Τριάδος έχουσα», η «τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξότερα ασύγκριτος των Σεραφείμ», η «Αγία αγίων μείζων», αυτή πού «δύναται πάντα όσα θέλει» και μόνο σε αυτήν οφείλουμε «δουλική προσκύνηση, λατρευτική βέβαια προς τον Θεό και τιμητική προς τους αγίους».

Τον ύμνον «Ως εμψύχω Θεού», σε ήχο Δ΄, αποδίδει θεσπέσια η Βυζαντινή χορωδία των Πατρών «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» στην χορωδιακή συνάντηση Εκκλησιαστικής μουσικής με τίτλο «ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ», στα πλαίσια των «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΩΝ 2016», το Σάββατο 9 Απριλίου 2016, στον Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Από το κανάλι μας στο youtube fokaeus.

Χειρόγραφο

..

 

Το απολυτίκιο του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα ψάλλει ευλαβικά ο 50μελής χορός «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ», στην συναυλία του προς τιμήν της Α.Μ. της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Δημοσθένους  Παϊκοπούλου, στα «Πρωτοκλήτεια 2014». Άλλωστε μ’ αυτόν τον ύμνο η χορωδία πάντοτε ανοίγει όλες τις εκδηλώσεις της στην Αποστολική πόλη των Πατρών, προς τιμή του προστάτη και Πολιούχου Αγίου όλων των Πατρινών.                                                                                                                                                  Ο Απόστολος Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του κορυφαίου Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε Πρωτόκλητος. Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου και μετά έγιναν μαθητές του Ιησού Χριστού, όταν τους κάλεσε κοντά του.
Η ιστορία της ζωής του Αποστόλου Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο, Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.
Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλη απήχηση στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαριά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων, συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σταυρό σχήματος  Χ. Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του, μέχρι σήμερα δε τον τιμούν και τον σέβονται, έχοντάς τον ως Πολιούχο και προστάτη τους, προσκυνώντας τα λείψανά του και την Αγία κάρα του.

23-11-2014: Συναυλία της χορωδίας Θεόδωρος Φωκαεύς προς τιμήν Α.Μ. της Μ.τ.Χ.Ε. Δ. Παϊκόπουλου στα Πρωτοκλήτεια 2014.

ΩΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ – ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ – ΗΧΟΣ Δ΄

Χειρόγραφο – Παρτιτούρα

ws-twn-apostolwn

Ύμνος

Ψάλλει ο π. Γεώργιος Στάμος, Πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων, με τον αδελφό του Άρη Στάμο, Πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης.
Συμμετέχει ο Θωμάς Βλάχος.

ᾨδὴ α’ Ἦχος δ’

Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος, καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι Μητρί, καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων, καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Χριστοῦ βίβλον ἔμψυχον, ἐσφραγισμένην σε Πνεύματι· Ὁ μέγας Ἀρχάγγελος, Ἁγνὴ θεώμενος, ἐπεφώνει σοι· Χαῖρε χαρᾶς δοχεῖον, δι’ ἧς τῆς Προμήτορος ἀρὰ λυθήσεται.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ἀδὰμ ἐπανόρθωσις, χαῖρε Παρθένε Θεόνυμφε, τοῦ ᾍδου ἡ νέκρωσις, χαῖρε πανάμωμε, τὸ παλάτιον, τοῦ πάντων Βασιλέως. χαῖρε θρόνε πύρινε, τοῦ Παντοκράτορος,

Δόξα Πατρί…

Ῥόδον τὸ ἀμάραντον, χαῖρε ἡ μόνη βλαστήσασα, τὸ μῆλον τὸ εὔοσμον, χαῖρε ἡ τέξασα, τὸ ὀσφράδιον, τοῦ πάντων Βασιλέως, χαῖρε ἀπειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα.

Καὶ νῦν…

Ἁγνείας θησαύρισμα, χαῖρε δι’ ἧς ἐκ τοῦ πτώματος, ἡμῶν ἐξανέστημεν, χαῖρε ἡδύπνοον κρίνον Δέσποινα, πιστοὺς εὐωδιάζον, θυμίαμα εὔοσμον, μύρον πολύτιμον.

Ύμνος

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καί τήν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαῖς σου, διό πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ύμνος

Με αξιοζήλευτη γλαφυρότητα και ασύγκριτη εκφραστικότητα και ποιητικότητα αποδίδει ο υμνωδός το θαύμα της γεννήσεως του Χριστού. Στην ακολουθία του Όρθρου, το  γνωστό κάθισμα «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός…» μας παρακινεί και μας  προτρέπει  να δούμε και να συλλάβουμε το γεγονός ότι ο Χριστός γεννήθηκε ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους, μέσα σε μια σπηλιά, μέσα στο παχνί με τα ζώα. Με άλλα λόγια, μας καλεί να εννοήσουμε ότι η βασιλεία η αιώνια, η άφθαρτη, η βασιλεία του Χριστού, η βασιλεία της αγάπης ιδρύθηκε με την Αγία Γέννηση του Κυρίου μέσα στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ. Τροπάριο  υψηλής θεολογικής και ποιητικής αξίας, αλλά και υπέροχο μουσικό μέλος, που η χορωδία «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» αποδίδει μοναδικά, με πλήρη αρμονία μέλους και ισοκρατήματος.

ΚΑΘΙΣΜΑ ΟΡΘΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ – Ήχος Δ΄ ΝΕΝΑΝΩ

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΠΑΤΡΩΝ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΥΜΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΟΡΩΔΙΑ «ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΦΩΚΑΕΥΣ» ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ CD ΤΗΣ (ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ «ΛΥΧΝΟΣ», 2011).

Χειρόγραφο – Παρτιτούρα

deyte-idwmen-pistoi

 

Ύμνος

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Ύμνος

Το απολυτίκιον της μεγάλης εορτής των Τριών Ιεραρχών, των Οικουμενικών Διδασκάλων και ομότροπων των Αποστόλων κατά τον υμνογράφο, ψάλλει ο Βυζαντινός χορός «Θεόδωρος Φωκαεύς» καθηλώνοντας το σεμνό ακροατήριο, επιζητώντας την θερμή τους πρεσβεία για το Θείον έλεος και την σωτηρία των ψυχών.

ws-twn-apostolwn

Ὡς τῶν Ἀποστόλων ὁμότροποι, καὶ τῆς οἰκουμένης Διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
[Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’]

Ετήσια Εκδήλωση Παραρτήματος Θεολόγων Πατρών
Διακίδειος Σχολή Λαού
Πάτρα, 30 Ιανουαρίου 2013

Ύμνος

Ερμηνεύει ο Χορός Ψαλτών «Οι Κρήτες Μαΐστορες».

Επεφάνης σήμερον τή οικουμένη, καί τό φώς σου Κύριε, εσημειώθη εφ’ ημάς, έν επιγνώσει υμνούντάς σε. Ήλθες εφάνης τό Φώς τό απρόσιτον. (Κοντάκιον Ήχος δ’)